Wildlifechasers, relatieproblemen en een campinggod

Daar waren we weer! Live vanuit Queenstown deze keer. We hebben het veel te druk met leuke dingen doen om heel veel blogposts te schrijven, maar we vinden dat we jullie toch maar weer even op de hoogte moeten brengen van al onze avonturen.

TOP CAT
Inmiddels scheuren we al iets meer dan een week over het Zuidereiland in onze campervan, genaamd TOP CAT. Nou en top is ie hoor. Het is een bescheiden busje maar bevat alles wat we nodig hebben. En nog belangrijker: hij brengt ons op de mooiste plekken. Achterin de bus zit een ingenieus systeem ingebouwd, waardoor we alleen maar de achterklep hoeven open te doen, een kleine tent eroverheen te spannen en dan slaap je heerlijk in de buitenlucht. Ideaal. Het is net aan met zijn tweetjes, maar Arjen en ik zijn nog steeds on speaking terms, dus het gaat goed (later meer over de relatieproblemen).

In de afgelopen week hebben we al ontzettend veel gezien en gereden. Wat is Nieuw-Zeeland een prachtig land! Onze campervanreis startte in Christchurch. Vanuit daar zijn we een stukje naar het zuiden afgedaald, waar we op een prachtige camping aan zee terecht kwamen. Naast ons stonden goedlachse (en lichtelijk aangeschoten) Kiwi's die om de haverklap hun kleine hondjes, met roze strikjes in de vacht, kwijt waren en dan de hele camping bij elkaar schreeuwden op zoek naar de kleine keffertjes (OLIVE AND DAISY COME HERE). We hebben erg gelachen.

De volgende dag zijn we afgedaald naar Dunedin, de zevende stad van N-Z. Onderweg zijn we gestopt bij de Moeraki boulders, enorme ronde stenen op een strand, maar Arjen en ik vonden het vooral een vrij toeristische aangelegenheid en zijn snel weer in onze bus gesprongen. Dunedin is een heel mooi en leuk stadje waar we lekker cider op het terras hebben gedronken (het is hier tot nu toe bijna alleen maar bloedheet geweest). Na Dunedin zijn we doorgereden naar een klein schiereilandje naast de stad waar zeeleeuwen en pinguïns te vinden zijn. De zeeleeuwen vonden we in grote getale, maar de pinguïns waren nergens te bekennen (Nina natuurlijk weer bijna huilen, want wat nou als we geen pinguïns in het echt zouden zien).

PINGUÏNJACHT
Onze roadtrip veranderde daarom de volgende dag ook in een soort pinguïnjacht. We daalden verder af naar de Catlins, een prachtig bosrijk gebied. Onze eerste stop was Nuggetpoint, een geweldig uitzichtpunt bij de rotsen. En tot onze grote blijdschap (vooral die van Nina) zagen we daar 4(!) pinguïns. Een voor een kwamen ze aan land gewaggeld, om zich vervolgens eerst uitgebreid te gaan wassen en te spieken of de kust wel veilig is. Langzaam liepen ze dan de duinen in om naar hun nest te gaan. Prachtig!

En het kon nog gekker, want een dag later zwommen we in Curio Bay tussen een enorme school Hector dolfijnen, een zeer zeldzame soort. Op minder dan een meter afstand kwamen ze rustig bij ons langs gezwommen. Wauw!

Nadat we de zuidkust hebben afgereden zijn we nu weer langzaamaan naar het noorden aan het rijden via de westkust. En onze eerste stop daar was het welbekende Milford Sound, een prachtige fjord waar we met de boot doorheen zijn gevaren. Alleen de route met de auto naar de boot was al onbeschrijfelijk mooi. Een tocht van twee uur door de bergen met verschillende stops langs meren en watervallen. Een van de laatste stops was voordat we een tunnel door moesten waar maar van één kant tegelijk verkeer doorheen kan. Terwijl we stonden te wachten op het verkeer uit tegengestelde richting, zag ik een liftende man. Na overleg met Arjen besloten we de man mee te nemen, aangezien het nog een half uurtje rijden naar Milford was. De wat oudere Duitse man keek ons dankbaar aan en zei terwijl hij instapte: 'small English'. Zoals jullie allemaal begrijpen hebben we het daarop volgende half uur honderduit gepraat en gefilosofeerd over de zin van het leven en het lot van ons bestaan. Maar. Niet. Heus. Ik kwam zelf niet verder dan een paar keer 'schön' terwijl ik naar buiten wees. Gelukkig spreekt Arjen nog een aardig woordje over de grens (hij gebruikte woorden waarvan ik niet eens wist dat ze bestonden), dus de reis werd niet ontzettend ongremakkelijk. Maar toch was ik wel opgelucht toen we op de parkeerplaats bij Milford afscheid van hem namen.

Inmiddels zitten we in het bruisende Queenstown, ook wel de 'Global Adventure Capital' genoemd. Er zijn hier veel jongeren, bars en restaurants. Je kan hier bungeejumpen (nope), skydiven (nope), paragliden (nope) enz. We zijn vandaag met de gondel de berg opgegaan en hebben gerodeld. Tot zover onze extreme sports:). 

HOTELDIVO
Het kamperen bevalt hartstikke goed. Eerst vroeg ik me af of het wel wat voor Arjen zou zijn, maar hij is van een hoteldivo veranderd in een echte campinggod. Bijna iedere avond zetten we samen simpele eenpansgerechten op tafel en meneer houdt iedere dag onze uitgaven bij in een klein opschrijfboekje, zodat we weten wat we ongeveer uitgeven en binnen ons budget blijven. Wie had dat ooit gedacht.

Nou klinkt het alsof het allemaal erg goed tussen ons gaat, maar gisteren is de bom gebarsten. Arjen is flink de fout ingegaan. Ik zal er niet omheen draaien: hij is 's nachts toen hij naar de wc moest boven op mijn e-reader gaan staan en nu is hij stuk. Midden in mijn spannende boek geeft hij alleen nog maar zwart beeld. Wat een hel. Ik natuurlijk chagrijnig, want kon hij niet beter uitkijken enz. Hoezo is de grond een rare plek voor mijn e-reader? Maar goed, ieder moment dat hij niet wil lezen mag ik nu gelukkig verder lezen en morgen gaan we op zoek naar een nieuwe. Als dit is waar je je druk om moet maken, dan geniet je wel echt;). Wij genieten nog even rustig verder, binnenkort meer! 

FEITJES

Gereden kilometers: 1500
Potjes yahtzee: nu al de tel kwijt
Ruzies (echte): 0
Gespot wildlife: +/- 53
Muggenbulten: ontelbaar