Hoogtevrees, aardbevingen en heel veel reizen

Goodmorning everyone. Hier live vanuit het prachtige Nieuw-Zeeland. Het is hier inmiddels zaterdagochtend half twaalf en ongeveer 29 graden (lekker warm met die backpack op je rug). We zitten nu in het oldfellow's café in Christchurch, zodat we niet buiten wegsmelten. We moeten wachten tot een uur of 1, want dan gaan we met de bus richting het vliegveld waar we onze campervan op kunnen halen! Dan begint het echte avontuur dus. Maar voor nu hebben we mooi even de tijd om het begin van onze reis te verslaan. Oké daar komt ie dan hè (het is nogal een enthousiast lang verhaal, sorry daarvoor).

SCHIPHOL
16 januari 05.40 uur. De wekker gaat, het moment is daar: we gaan eindelijk weg! Terwijl mijn moeder en Gina zich ook klaarmaken voor het grote afscheid, pakken Ar en ik nog de laatste dingen in. Mijn vader staat stipt om 06.15 uur voor de deur. Nog snel halen we Mick op en dan... rijden we vol de file in. Stress! Alhoewel we ruim op tijd vertrokken zijn, slaan bij mij de zenuwen toch even extra toe. Maar gelukkig lost de file uiteindelijk op en kunnen we vol gas op naar Schiphol, waar Francien, Amber, Marco en grote verrassing Laurie al op ons staan te wachten. Na het inchecken drinken we nog even gezellig koffie met zijn allen en dan is het toch echt tijd om afscheid te nemen. Na veel tranen (van Nina natuurlijk) zwaaien we nog even en dan gaan we al huilend (nog steeds Nina) door de douane. 

SINGAPORE
Na een vlucht van twaalf uur komen we, toch wel een beetje gaar, in Singapore aan. Snel de warme kleren uit, insmeren en op pad! Een hele welkome afleiding na al die uren opgevouwen te hebben gezeten. 
De drukkende warmte en het tijdsverschil is even wennen, maar al snel lopen we als echte toeristen met een city map door het centrum van Singapore. En wat is het een leuke stad. Eerst lopen we een stuk door Little India (geweldig met al die felle kleuren), maar we gaan daarna toch op zoek naar een hop in hop off bus (meer toerist dan dit kan je niet worden) om de stad rustig te kunnen bekijken zonder meteen de blaren op onze voeten te lopen. En bovenop op de bus waait een heerlijk windje!

Singapore is een hele schone, mooie, groene en een beetje futuristische stad (als je oversteekt maakt het groene stoplicht geluiden die niet zouden misstaan in een nieuwe sciencefiction/alien film). We stappen uit bij Gardens by the bay, de Botanische tuinen. In 1 woord: wauw. Een soort Avatar achting landschap doemt op, met allemaal ijzeren bomen en grote, glazen 'domes'. Heel gaaf! Je kan van alles bezoeken en wij besluiten de Skywalk te doen (bij dit woord alleen al hadden mijn hoogtevrees alarmbellen moeten afgaan, maargoed). De Skywalk is een soort loopbrug tussen de metershoge ijzeren bomen door. Eenmaal boven besluit ik dat dit echt echt écht niks voor mij is. Voorzichtig zet ik een paar stappen om te constateren, dat ik helemaal niet vooruit kom. Ik sta aan de grond (was dat maar waar) genageld. Met een klein lachje loodst Arjen mij naar de andere kant van de loopbrug terwijl ik naar hem schreeuw dat hij bij me in de buurt moet blijven en niet ineens mensen in moet gaan halen op een smal stukje. Aan de overkant wacht ik geduldig (yeah right) af tot Arjen terug is gelopen, wat foto's heeft gemaakt en weer mijn kant op komt. Wat ben ik gelukkig als ik weer beneden sta!

Voor we teruggaan naar het vliegveld lopen we nog door het immens hoge Marina Sands Bay hotel. Een ontzettend imposant gebouw. Er schijnt een infinity pool boven op het dak te zitten, maar gelukkig heb ik dat niet hoeven checken. De roltrappen vond ik al hoog genoeg. Het winkelcentrum in het hotel is over de top. Met enorme winkels van Gucci, Chanel en nog een heleboel andere onbetaalbare merken. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, is er beneden in het centrum een soort klein Venetië aangelegd waar je met een gondel doorheen kan varen!! Een bizar gezicht. 

Eenmaal buiten loop ik ook tegen mijn droombaan aan: glazenwasser bij het Marina Sands Bay hotel. Man, als ik er al naar keek moest ik al bijna huilen. Kleine poppetjes bungelden metershoog boven de grond aan een enkel touwtje. Verschrikkelijk. Ik ben heel snel doorgelopen.

Na deze ervaring gaan we weer terug naar het vliegveld om onze volgende vlucht te halen. Inmiddels zijn we wel echt moe na de weinige uurtjes slaap en de uren in het vliegtuig, dus de tweede vlucht slapen we als roosjes. Lekker uitgeslapen komen we aan in Christchurch.

CHRISTCHURCH
In Christchurch hebben we een prima B&B in de buurt van het centrum. We eten even wat bij een heerlijk Marokkaans tentje en gaan lekker op tijd naar bed. 
Gisteren hebben we uitgebreid rondgelopen in het centrum. Christchurch is geen mooie stad, maar dat is ook niet zo gek. Door de heftige aardbevingen in 2010 en 2011 is zo'n 80 procent van het centrum verdwenen. Overal waar je kijkt zijn enorme bouwplaatsen waar honderden bouwvakkers in oranje hesjes zich in het zweet werken om alle 'gaps' tussen de gebouwen op te vullen. Zoals het meisje van onze Airbnb zei: 'the city has no history anymore'. Alle mooie historische gebouwen zijn ernstig toegetakeld of al afgebroken. Op het ooit mooie Cathedral Square staat een ruïne die bewoont wordt door duiven. Het is heftig om te zien. Maar na een volle dag rondlopen en een bezoek aan Quake City, het museum over de aardbevingen, zien we wel de schoonheid van de stad. En zoals het meisjes van de Airbnb positief ook ons gesprek afsloot: er is nu wel heel veel plaats voor nieuwe bedrijven en restaurants. En met de opbouw van de stad is ook ontzettend veel werkgelegenheid gemoeid. 

En om ons nog echt een Christchurch ervaring mee te geven was er vannacht ook een kleine aardbeving (niks ernstigs hoor, de mensen kijken er hier niet eens meer van op). Ik schrok er wel wakker van, maar Arjen sliep natuurlijk weer eens rustig door (schietpartij, aardbeving, het doet hem allemaal niks in zijn slaap). En nu dus op naar ons camperavontuur! Heel veel zin in! Foto's volgen snel.